Veel leren in korte tijd

Ik ben in opleiding tot IC verpleegkundige bij Amsterdam UMC, locatie AMC. Je leert hier ontzettend veel in korte tijd, bijvoorbeeld over de werking van het menselijk lichaam, de vitale functies en behandelingen voor levensbedreigende aandoeningen. In mijn klas zitten jonge mensen zoals ik, en verpleegkundigen met al veel werkervaring. We leren ook veel van elkaar. Na een week hard studeren, gaan we met elkaar naar een terras.

Elke casus is bijzonder

Op dit moment loop ik stage op de intensive care van locatie VUmc. De IC-afdelingen behandelen patiënten vanuit alle medische specialismen, vaak met complexe co-morbiditeiten. Sommige patiënten worden opgenomen vanaf de spoedeisende hulp (locatie AMC) of de specialistische spoedopvang (locatie VUmc). Elke casus is uniek en vraagt om een kritische blik. Als IC-verpleegkundige moet je over brede kennis beschikken en in staat zijn verbanden te leggen tussen de functies en interacties van verschillende orgaansystemen.

Vertrouwen geven

Vanuit heel Nederland worden patiënten naar ons doorverwezen voor behandelingen die een perifeer ziekenhuis niet gegeven kunnen worden op de IC. Wij ontmoeten hier dan ook mensen uit vele verschillende culturen en met vele verschillende verhalen. Dat maakt het werk heel waardevol voor mij. In Amsterdam UMC staat de deur voor iedereen open. Patiënten moeten ons kunnen én durven vertrouwen, ongeacht hun verhaal of achtergrond. Wat er ook in de wereld gebeurt.

Multidisciplinair team

Sommige patiënten liggen maandenlang op de IC. Het verblijf heeft een enorme impact op hun mentale welzijn. Als ze niet kunnen praten, bijvoorbeeld vanwege spierzwakte of omdat ze geïntubeerd zijn, moet je op andere manieren met hen communiceren. Wij werken in een multidisciplinair team en zetten ons gezamenlijk in om patiënten weer op de been te krijgen en hen zo goed mogelijk het revalidatieproces te laten starten.

Scheiding tussen leven en dood

De scheiding tussen leven en dood is op de IC soms smal. Dat kan confronterend zijn. Daarom moeten wij behalve voor patiënten ook goed voor onszelf zorgen, én voor elkaar. Persoonlijke ontwikkeling en groei zijn belangrijk in ons vak. Ook humor is onmisbaar. Het is heel verbindend. Dankzij de energie van collega’s en hun humor ga ik elke dag met veel plezier naar mijn werk.

“Dit is Henk, en dit is zijn gezin”

Aan het begin van mijn opleiding liep ik met mijn begeleider naar een patiënt met een ernstige infectie. Tussen alle apparaten, infuuspompen, beademingsmachine, nierdialyse en ECMO (red: hart-longmachine), kon ik de patiënt amper zien. Mijn begeleider stelde hem aan mij voor: “Dit is Henk, en dit is zijn gezin.” Hij liet een familiefoto zien. Pas daarna kwam het verhaal over alle technische apparatuur en de behandelingen. Dat was een heel leerzaam moment. Elke patiënt heeft een verhaal. Dat mogen wij nooit vergeten.

Interesse in de opleiding tot IC verpleegkundige?

Bekijk de vacature en solliciteer naar deze opleidingsplek.