Vers Bloed: 5 vragen aan... Geert Meulmeester

In de rubriek "Vers Bloed" worden nieuwe medewerkers van Amsterdam UMC voorgesteld. Deze keer staat Geert Meulmeester van het Steunpunt Gendervragen in de schijnwerpers.
5 minuten leestijd

"In het ingewikkelde genderzorglandschap is het soms behoorlijk lastig je weg te vinden." De rubriek Vers Bloed geeft nieuwe medewerkers een podium. Wat bracht ze naar Amsterdam UMC? Maar ook iets persoonlijker: wat is hun levensmotto? In 5 vragen leren we ze alvast een beetje kennen. Dit keer in de schijnwerpers: Geert Meulmeester van het Steunpunt Gendervragen.

Waarom heb je voor Amsterdam UMC gekozen?

“Op het gebied van genderzorg is Amsterdam UMC een absolute pionier. Zo werd op locatie VUmc in 1975 de eerste genderpoli ter wereld geopend. Dus toen mij werd gevraagd of ik een vacature voor het Steunpunt Gendervragen wilde verspreiden in mijn netwerk, dacht ik: die functie wil ik zelf! Op dat moment was ik aan het werk als informatiespecialist bij een ander ziekenhuis en deed ik een master Geestelijke Verzorging. Dus ik zat niet per se verlegen om werk. Maar de functie sprak me zo aan dat ik het nu gewoon allemaal doe.”

“Het vult elkaar ook perfect aan. Als informatiespecialist ben ik goed met data. Iets wat ook bij het Steunpunt van pas komt. Want in het ingewikkelde genderzorglandschap is het soms behoorlijk lastig je weg te vinden. Zo komen er veel vragen binnen over genderbevestigende behandelingen. Bijvoorbeeld of er wetenschappelijk onderzoek is over hoe het op de langere termijn met patiënten gaat die zo’n behandeling hebben gehad. Daar duik ik dan in.”

“Naast praktische informatie hebben mensen vaak ook een luisterend oor nodig vanwege de soms pittige uitdagingen waarvoor ze staan. En dat valt weer mooi samen met mijn master, waar het voor een groot deel gaat over luisteren naar verhalen van anderen. In deze functie kan ik dus mooi mijn competenties kwijt én ze verder aanscherpen.”

Welke kwaliteiten moet een medewerker bij het Steunpunt Gendervragen in elk geval hebben?

“Ik stipte het al even aan, goed kunnen luisteren is absoluut essentieel in dit werk. Dat is onze kerntaak. We zijn er voor transgender- en genderdiverse personen maar ook ouders, partners, andere naasten, leerkrachten en hulpverleners kunnen hier hun vragen stellen. Genderidentiteit, coming-out, het zorgaanbod, contactmogelijkheden, praktische hulpmiddelen, vaak is de vraag meteen duidelijk. Maar soms gaat het ook over de vraag achter de vraag. Iemand vraagt misschien iets concreets als ‘wat is een goede zorgverzekering?’ maar wil eigenlijk even zijn ei kwijt. Dat moet je dan wel aanvoelen. Door goed te luisteren, te analyseren en door te vragen.”

Amsterdam UMC werkt met kernwaarden Zorgzaam, Initiatiefrijk en Nieuwsgierig (Z.I.N.). In welke van deze waarden herken je jezelf het meest en waarom? Kies er 1 uit.

Lacht: “Hier ga ik dan toch even rebelleren door ze gewoon alle drie te kiezen. Mensen dat luisterende oor bieden bijvoorbeeld is absoluut een vorm van zorgzaamheid. En we dragen er ook zorg voor dat de informatie die we delen zo betrouwbaar mogelijk is. We zijn daarin neutraal. Extra belangrijk nu de transgenderzorg zo onder druk staat. In dit gespannen veld is het Steunpunt Gendervragen in elk geval een neutrale plek, waar mensen in alle rust hun vragen kunnen voorleggen.”

“Initiatiefrijk zijn we zeker ook. Zo werken we voortdurend aan onze zichtbaarheid. Zodat zoveel mogelijk mensen weten dat ze bij ons terecht kunnen met al hun vragen rondom genderidentiteit en genderzorg. Dat dat telefonisch en per email kan, maar ook live. Want sinds een jaar hebben we op locatie VUmc namelijk een ruimte waar we mensen kunnen ontvangen. Dat zijn dan bijvoorbeeld mensen die net een afspraak hebben gehad op de Genderpoli en nog vragen hebben die hun arts niet kon beantwoorden. Deze plek is ook fijn voor mensen die liever een face-to-face gesprek hebben dan een telefonisch consult. Daarnaast ontvangen we hier collega’s uit het zorgteam, die soms vragen hebben naar aanleiding van een gesprek met een cliënt. Aan hen koppelen we ook vragen en zorgen terug die vaak langskomen in onze gesprekken.”

“En last but not least zijn we nieuwsgierig. We zijn benieuwd naar de persoon die ons belt, mailt of bezoekt. We geven iemand echt de aandacht zodat we indien nodig ook die vraag achter de vraag weten te achterhalen. En we zijn nieuwsgierige onderzoekers, die altijd op de hoogte willen zijn van alles wat er speelt rondom transgenderzorg. Om ook zó weer de beste hulp te kunnen bieden.”

Hoe ziet jouw ideale vakantie eruit?

“Doe mij maar een lange wandeltocht van een aantal weken, levend uit een rugzak, een beetje afzien, maar zo onthaastend en inspirerend! Zo liep ik een paar jaar terug de Camino Del Norte, een pelgrimsroute langs de kust in het noorden van Spanje naar Santiago de Compostella. Een route van zo’n 800 kilometer door Baskenland, Cantabrië, Asturië en Galicië. De route zelf lag vast maar verder liet ik alles los. Per dag keek ik waar en wanneer ik een pitstop wilde houden, waar ik wilde overnachten, of ik zin had om me aan te sluiten bij andere wandelaars of liever even op mezelf bleef. Dat gaf me zo’n rust. Alle vakantiedagen gaan nu nog op aan mijn master Geestelijke Verzorging. Maar na mijn scriptie staat een wandeltocht naar Rome hoog op de wensenlijst.”

Wat is je levensmotto?

“Ik merk dat ik voor iedere fase in mijn leven een ander motto heb. Mijn levensmotto voor nu: tel je zegeningen. Zowel in mijn werk bij het Steunpunt Gendervragen als in mijn opleiding tot geestelijk verzorger sta ik mensen bij tijdens belangrijke, vaak moeilijke momenten in hun leven. Mensen die vragen hebben over leven en dood, die zich afvragen: waarom overkomt mij dit? Mensen die worstelen met hun identiteit: wie ben ik, waartoe behoor ik? Ik luister, denk mee en hoop ondersteuning te bieden. En tegelijkertijd realiseer ik me hoe goed ik het zelf heb. Ik heb leuk werk, goede vrienden, ik ben gezond, ik heb het proces van veranderen in wie en waar ik wil zijn doorlopen en worstel voor nu even niet met zingeving. Op dit moment voel ik me echt gezegend.”