Frits is patiënt op de afdeling Hematologie. Zeven jaar geleden kreeg hij de diagnose myelofibrose. “Ik krijg nu mijn derde stamceltransplantatie.”
“Het begon in 2016. Ik had net een nieuwe heup gekregen en lag thuis op de bank te herstellen. En toen voelde ik die bobbel in mijn linkerzij. Dat bleek myelofibrose te zijn: een soort kanker in het beenmerg waardoor je bloed verandert. Ze hebben het nog een paar jaar kunnen rekken tot ik in 2020 mijn eerste stamceltransplantatie kreeg. Maar die sloeg niet aan. Dus in 2022 kreeg ik de tweede. Dat ging een tijdje goed, tot vorig jaar maart de bloedwaarden ineens weer helemaal inzakten. En nu dan de derde keer, dat is heel uitzonderlijk.”
“Vandaag is dag ‘min zeven’ voor mij. Op dag nul krijg ik de transplantatie; alle dagen ervoor zijn bedoeld om me daar op voor te bereiden. Want mijn immuunsysteem moet worden uitgezet, zeg maar. Zodat de stamcellen van de donor niet worden afgestoten. Dat is namelijk de vorige keer wel gebeurd.”
“Vanmiddag krijg ik weer ijs in mijn mond. Dan lig ik drie uur te sabbelen als een lama. Ook krijg ik elke dag een infuuszakje. Dat is nodig om mijn immuunsysteem uit te schakelen. Ik weet niet wat het allemaal is. Dat hoeft ook niet, anders ga je maar zitten stressen. Vanmorgen ben ik nog gaan sporten, gewichtheffen op de toestellen hier bij de afdeling.”
“Bij Hematologie word ik goed begeleid. Ik heb twee heel goede dokters, bij een van hen loop ik al sinds 2018. Ik heb er een goede klik mee. Er lopen hier sowieso veel mensen rond die ik al ken vanaf het begin. Ik was de eerste patiënt die op de nieuwe afdeling werd binnengereden. Ach, het klinkt misschien raar, maar het voelt hier toch een beetje als thuiskomen. Je kunt de artsen en de verpleegkundigen alles vragen. Ik hoef geen blad voor de mond te houden.”