Werken in een universitair medisch centrum is bijzonder omdat…

“…je omringd bent door innovatieve behandelingen. Op de afdeling Hematologie & Oncologie wordt er veel gedaan in studieverband. Het is dan ook niet vreemd dat je de allernieuwste behandelingen ziet op onze afdeling.” Vertelt Jamie.

“…de zeldzame ziektebeelden en soms ingewikkelde kuren die hier op de afdeling voorkomen zijn uitdagend en steeds in ontwikkeling.” Vult Merel aan. “Patiënten kunnen milde tot ernstige bijwerkingen krijgen van de chemotherapie waardoor je altijd wel op scherp staat. Daarnaast wordt er veel aandacht besteed aan het begeleiden van stagiaires en ontwikkeling.”

Wij kennen de patiënt en de patiënt kent ons team want…

“…bij ons op de afdeling komen patiënten vaak voor een heel traject van behandelingen. Bijvoorbeeld als iemand de diagnose leukemie heeft gekregen. De behandeling daarvoor bestaat uit meerdere kuren vaak gevolgd met een stamceltransplantatie, daarom worden patiënten voor langere periode opgenomen en keren ze daarna ook meermaals terug op de afdeling. Hierdoor bouw je een band op met elkaar.” Vertelt Jamie. “Dat klopt,” zegt Merel. “De afdeling is persoonlijk, de patiënten zijn hier geen nummer.”

Wat ik soms heftig vind…

“… is dat patiënten ‘s ochtends bij de huisarts zijn geweest met wat algehele malaise klachten die na bloedafname dan een acute leukemie blijkt te zijn. De patiënt wordt dan ‘s middags bij ons op de afdeling opgenomen en ligt vervolgens ‘s avonds al aan de chemotherapie.” Psychisch is dat voor patiënten vaak lastig te verwerken, legt Merel uit. “Daar ligt een mooie uitdaging voor ons om een patiënt en naasten hierin bij te staan.”

“…is de jonge patiëntencategorie die hier op de afdeling ligt.” Zegt Jamie. “Er zijn geregeld erg jonge patiënten op de afdeling die de diagnose leukemie hebben gekregen. Zij staan vol in het leven en dat wordt door deze diagnose volledig overhoop geschopt. Vaak zijn ze net 18 of begin 20. Dit doet wel wat met me. Gelukkig wordt er vanuit de afdeling en Amsterdam UMC genoeg ondersteuning geboden, mocht je ergens mee zitten. En tijdens pauzes kun je natuurlijk altijd je ei kwijt bij collega’s of ontspanning vinden in de soms gekke en hilarische verhalen die we elkaar vertellen. Zoals over die keer dat mijn patiënt een knoop in de zuurstofslang het gelegd. Het geluid daarvan deed ons denken dat het brandalarm afging.” Maar het kan tijdens een pauze ook muisstil zijn, vertelt Jamie. “Dan is iedereen aan het bijkomen van de drukke dienst of acute situatie om daarna weer fris en met nieuwe energie aan het werk te kunnen gaan.”

Ik ben trots op ons team omdat…

“…ondanks dat de zorg soms best zwaar en heftig is, de sfeer op de afdeling altijd goed en luchtig is.” Aldus Merel. “Er wordt veel met elkaar besproken en gelachen. Dit geldt ook voor het contact richting de patiënten, die vinden het juist fijn om het ook over wat anders te hebben dan altijd maar over hun ziekte te praten.”

“…we een hele hechte groep zijn. Iedereen heeft zijn of haar sterke punten en past deze toe in de zorg die hij of zij levert. Ons team is ook heel divers: van net afgestudeerde verpleegkundigen tot mensen die al jaren in het vak zitten. Zo leren wij van elkaar en vullen wij elkaar aan. Dit geeft af en toe ook bijzondere momenten. Bijvoorbeeld wanneer een ‘ervaren’ verpleegkundige zijn of haar kennis over kuren en medicatie deelt en een ‘jonge’ verpleegkundige vervolgens diegene tips en tricks leert van EPIC.

Over EPIC gesproken…

“…naast mijn reguliere werk houd ik me samen met Merel ook bezig met het elektronisch patiëntendossier (EPD) van Amsterdam UMC: EPIC. Dit systeem vereist continue verbetering. Er worden bijvoorbeeld pilots gedaan waar wij als afdeling aan meedoen, waarbij er gekeken wordt of een update van EPIC goed werkt en of er nog verbeterpunten zijn. Daarnaast weet ik als lid van het EPIC-team vaak net iets meer van het systeem af dan mijn collega’s. Van die kennis maken mijn teamleden graag gebruik. Ik vind het leuk om me met het EPD bezig te houden en mee te denken over hoe dingen overzichtelijker en gemakkelijker gemaakt kunnen worden.”

“…ik houd me inderdaad ook bezig met verbeteringen omtrent het EPD. Dat vind ik leuk omdat ik zo steeds weer nieuwe dingen leer. Er zijn daarnaast nog veel andere manier om jezelf te blijven ontwikkelen. Bijvoorbeeld met verdiepingsopleidingen omtrent hematologie en oncologie. Als je zelf aangeeft waar je interesse in hebt is er veel mogelijk.” Besluit Merel.

Heeft het verhaal van Merel en Jamie jou geïnspireerd?