De psychiatrische afdeling High Intensive Care van Donita

Dagelijkse maken zij en haar collega’s onverwachte situaties mee die uitdagend zijn. Lees hier haar verhaal.
zustersinhetzwart 2 minuten leestijd

Met hart en ziel

‘’Wat onze afdeling uniek maakt is dat wij met heel ons hart op een menselijke en geruststellende manier patiënten helpen te herstellen. Onze visie op psychiatrische zorg heeft de afgelopen jaren een enorme revolutie doorgemaakt. Hierdoor zijn wij 71% minder gaan insluiten en dit is grotendeels een verpleegkundige aangelegenheid geweest. We gaan tot het uiterste in onze kalmerende interventie methodes, we stemmen de regels af op de behoeftes van het individu, stellen we ze gerust als de gemoederen hoog oplopen en proberen onderling een zo fijn mogelijke sfeer te creëren.’’

Meewerkend voorman

‘’Als seniorverpleegkundige zie ik mezelf als meewerkend voorman. Ik mag in alle nieuwigheden mijn neus steken, hou mij bezig met het schrijven van protocollen, inwerkprocedures, voer vernieuwingen door en heb vele taken waaronder begeleiding van nieuw personeel, leerlingen en studenten.’’

De juiste diagnose

‘’Werken in een academisch ziekenhuis betekent voor mij vooraan staan bij alle nieuwe onderzoeken en specialistische zorg dragen die in een normale GGZ instelling soms niet kan. Denk bijvoorbeeld aan onverklaarbare symptomen waarbij we met behulp van neurologen en andere onderzoekers soms wél de juiste diagnose en behandeling kunnen vinden.’’

Familie

‘’Als ik onze afdeling in één woord moet beschrijven is het familie! Omdat je als collega’s zoveel vertrouwen in elkaar moet hebben, moet je bijna als een familie fungeren en dat doen we ook. We zijn heel vriendschappelijk samen, ondernemen veel buiten werk met borrels en gezelligheid. Maar ook zijn we heel open en laten we heel makkelijk en graag nieuwe teamleden toe!’’

Luisterend oor

‘’Het begeleiden van psychiatrische patiënten is niet veel anders dan mensen zonder psychiatrische stoornis. Het belangrijkste is om als zorgverlener écht te luisteren. De vraag die ik mezelf daarom altijd stel is: welke stap kan ik extra zetten om iemand zich gehoord en welkom te laten voelen? Soms is het net dat ene extra lekkere bakje koffie van de gang, of die ene hand op je schouder en lieve blik die het verschil maakt.’’

Word onze collega

Wil jij net als Donita onderdeel worden van een hechte familie die zich met hart en ziel inzet om psychiatrische patiënten te helpen herstellen? Dan zoeken we jou! Bekijk hier de vacature. 

Lees meer verhalen