Eten wel of niet?

Eten na een operatie, lange tijd was dit ongewoon. Lang werd er gedacht dat dit niet goed is voor de patiënten. Mensen worden na een operatie vaak misselijk en eerlijk is eerlijk soms komt het eten er ook weer net zo snel weer uit als het erin gaat. Toch is het binnenkrijgen van voedingsstoffen juist enorm belangrijk om weer aan te sterken. En dus onderzochten twee van mijn collega’s hoe voeding op de PACU verantwoord kan worden ingezet met als resultaat een bescheiden assortiment in onze kleine keuken (nou ja, eh hok met een koelkast erin;-).

Inmiddels delen we dus weer eten uit op de afdeling, tot grote vreugde van onze patiënten. Nee geen vijfgangendiner, maar wel meer dan alleen de bekende waterijsjes. Nog steeds moeten we enigszins voorzichtig zijn, want een spinaziestamppot na een grote buikoperatie is natuurlijk iets teveel van het goede. Maar gelukkig zijn er ook andere mogelijkheden. Zo ook die ene keer tijdens de tosti challenge.

Punten scoren

Deze avond help ik mijn collega Sam bij het controleren van een bloedtransfusie. Het is zoals gebruikelijk druk op de afdeling maar we hebben alles onder controle en de sfeer is gemoedelijk. Voor het invoeren van de gegevens van de bloedtransfusie in het computersysteem moeten er speciale barcodes gescand worden, net zoals bij de supermarkt maar dan zonder de koopzegels en airmiles. Dit gaat de ene keer beter dan de andere keer. Sam krijgt het niet voor elkaar en vraagt of ik het wil doen.

Terwijl ik aan het scannen ben maak ik een praatje met Bas, de patiënt. Een jonge jongen die een zeer vervelend ongeval heeft gehad met als gevolg veel schade aan zijn benen en armen. Hij heeft inmiddels al heel wat operaties ondergaan en er gaan er nog vele volgen waarschijnlijk. Om hem wat af te leiden van al zijn narigheid heeft Sam hem na afloop van de bloedtransfusie een tosti beloofd. Daarmee scoort hij heel wat punten.

Extra saus

Dat laat ik natuurlijk niet op me zitten want ik wil ook punten scoren en dus maak ik de deal dat als ik de transfusie zak goed kan scannen, ik minimaal gelijk sta met mijn collega. Het scannen gaat niet altijd in één keer goed maar vandaag lukt het me in één keer, yes! Ik vraag Bas of hij niet iets van een sausje bij zijn tosti wil hebben. Daar hoeft hij niet lang over na te denken. Tot zijn grote vreugde haal ik voor hem een fles ketchup tevoorschijn. Wanneer mijn collega Sam komt aangelopen meld ik hem natuurlijk even dat hij inmiddels achterstaat in de puntentelling.

Lichtpuntje

Terwijl Bas ondertussen zichtbaar van zijn tosti aan het genieten is, maken mijn collega en ik nog een paar geintjes over de eindstand van de challenge. Als Bas vervolgens naar de afdeling teruggaat fluistert hij Sam nog even kort toe dat hij vanavond voor het eerst weer eens gelachen heeft sinds zijn ongeval. Dit gaat verder dan postoperatieve zorg maar is net zo, en misschien nog wel veel belangrijker! Dit bewijst maar weer dat eten en een beetje geintjes maken, een lichtpuntje kan zijn in het herstel van patiënten. Wat onwijs mooi dat we dit kunnen bereiken met elkaar!