Vers Bloed: 5 vragen aan...Ywe Jens Veenstra

In de rubriek "Vers Bloed" worden nieuwe medewerkers van Amsterdam UMC voorgesteld. Deze keer staat ontwikkeltechnicus Ywe Jens Veenstra in de schijnwerpers.
5 minuten leestijd

“Hectisch? Uitdagend!” De rubriek Vers Bloed geeft nieuwe medewerkers een podium. Wat bracht ze naar Amsterdam UMC? Maar ook iets persoonlijker: wat is hun levensmotto? In 5 vragen leren we ze alvast een beetje kennen. Dit keer in de schijnwerpers: ontwikkeltechnicus Ywe Jens Veenstra, werkzaam in het team Ontwikkeling en innovatie op locatie VUmc.

Wat maakt Amsterdam UMC uniek voor jou?


“Het werk hier is zo ongelooflijk divers, onze klantenpopulatie is enorm. Artsen, verpleegkundigen, onderzoekers, docenten en natuurlijk patiënten, aan ons de taak om innovatieve producten te ontwikkelen om al deze mensen te ondersteunen in hun werk of herstel. Denk bijvoorbeeld aan het 3D-printen van zuurstofmaskers, het ontwerpen en maken van opstellingen waarmee de faculteit bewegingswetenschappen onderzoek kan doen en het ontwikkelen van een systeem voor hersenonderzoek op ratten.” Veenstra studeerde Industrial Product Design aan de Hanzehogeschool Groningen. Tijdens zijn studie liep hij onder andere stage in Berlijn, waar hij vrieskisten ontwikkelde voor mensen die zichzelf na hun dood in willen laten vriezen. Om ooit, in de verre toekomst, weer tot leven te kunnen worden gebracht. “Dat zijn wel bijzonder projecten natuurlijk. Voor mijn eerste klus hier ontwikkel ik nu een houder voor een bedpapegaai, een hulpmiddel waarmee patiënten zich makkelijker kunnen verplaatsen in hun bed. Als een patiënt nu naar een andere ruimte wordt gebracht, wordt de bedpapegaai losgekoppeld en op de grond gelegd. Onhandig wel omdat je daar makkelijk over kunt struikelen. Daarom aan mijn team Ontwikkeling en innovatie het verzoek daar een handige houder voor te maken. Deze klus klinkt misschien minder spannend dan die vrieskisten maar ook met dit soort eenvoudigere opdrachten maak ik impact op de zorg. Dat ik de levenskwaliteit van patiënten en het werk van zorgmedewerkers of onderzoekers met mijn producten kan verbeteren, daar sta ik graag voor op. Als je dit dan ook nog kunt doen in een omgeving waar innovatie tot de kernwaarden behoort – eigenlijk een must voor een ontwikkeltechnicus - en waar zorg en onderzoek op het hoogste niveau wordt bedreven dan geeft dat een lekker gevoel. Aan zingeving geen gebrek hier. Eveneens uniek is dat ik binnen Amsterdam UMC zowel mag ontwerpen als creëren. Meestal wordt dat opgeknipt. Dan ben je óf ontwerper en zit je de hele dag achter je computer óf je voert uit en staat de hele dag achter een machine. Hier mag ik mijn eigen ideeën ook zelf realiseren.”

Welke kwaliteiten moet een ontwikkeltechnicus in elk geval hebben?


“Je moet in ieder geval geduld hebben in deze functie. Innoveren is een kwestie van continu experimenteren en leren. Wat werkt wel en wat niet? De doorloop van een goed idee tot en met implementatie neemt - zeker in een grotere organisatie - veel tijd in beslag. Communicatieskills zijn ook van belang bij de ontwikkeling van een nieuw product. Je moet de eisen en verwachtingen helder krijgen en dat lukt alleen als je goed communiceert met de eindgebruiker. Daarnaast moet je voor de vaak complexe problemen praktische oplossingen bedenken en dat vergt naast creativiteit twee rechterhanden.”

Amsterdam UMC werkt met kernkwaliteiten (S.P.I.T.S.) en kernwaarden (Z.I.N.). In welke van deze kwaliteiten/waarden herken je jezelf het meest en waarom?


“Voor innovaties rondom zorg en gezondheid is áltijd samenwerking nodig. De eindgebruiker, van arts tot onderzoeker tot patiënt, is gelijkwaardig in het ontwikkelproces. Eigenlijk is alles wat ik doe co-creatie. Als ik bijvoorbeeld de opdracht krijg om een nieuw medisch apparaat te maken voor maar ik krijg daar verder geen kaders bij van de artsen die ermee moeten werken of de patiënten waarop het straks gebruikt wordt dan is de kans dat ik een bruikbaar apparaat weet te ontwikkelen nihil.”

Hoe ziet je ideale zondagochtend eruit?


“Als ik de avond ervoor niet al te diep in het glaasje heb gekeken, duik ik zondag aan het eind van de ochtend met alle liefde de keuken in om een uitgebreide brunch in elkaar te slingeren. Gebakken eitje, avocadootje, een verse jus, ik maak er wat lekkers van. Vervolgens draperen mijn vriendin en ik onszelf op de bank en pakken we de lijst met de 250 beste films op Imdb.com erbij. Ons doel is om die allemaal in ieder geval één keer te hebben gezien. Van westerns tot horror tot films uit de jaren 50, van alles wat in die lijst. Maar je kunt er sowieso vanuit gaan dat het kwaliteit is of onder filmliefhebbers in ieder geval een must see. Doen we daarna nog even een wandelingetje om het luie zweet eruit te krijgen en kunnen we er maandag weer tegenaan.”

Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen?


“Blijf flexibel, leer omgaan met veranderingen en beweeg mee. Of het nu om mijn werk gaat of het leven an sich, het is nooit helemaal uit te stippelen of te voorspellen. Het bestaat uit een reeks van leuke en minder leuke onverwachte gebeurtenissen waar je nul invloed op hebt. Maar je kunt wel leren hoe je met die onverwachte wendingen omgaat. Zo heb ik in mijn werk nog nooit een ontwikkel- of ontwerpproces meegemaakt dat volledig volgens plan verliep. Mijn insteek tegenwoordig: ‘we zien wel hoe het loopt’. En ik houd daarbij voor ogen dat iedereen uiteindelijk het beste eindresultaat wil. Dus ook al verloopt het proces niet volgens mijn manier en is dat soms even slikken, zolang iedereen voor dat beste resultaat gaat, zal de uitkomst altijd goed zijn en is beslissing a of beslissing b slechts een detail. Kortom: let it go en beweeg mee!”

Lees meer verhalen