“Dat je er kunt zijn voor mensen in een periode die zoveel impact heeft en zoveel onzekerheid met zich meebrengt. Een absoluut voorrecht.” De rubriek Vers Bloed geeft nieuwe medewerkers een podium. Wat bracht ze naar Amsterdam UMC? Maar ook iets persoonlijker: welk heersend misverstand moet nodig worden rechtgezet? In 5 vragen leren we ze alvast een beetje kennen. Dit keer in de schijnwerpers: Kiki van den Noort, Intensive Care Neonatologie verpleegkundige in opleiding.

Waarom heb je voor Amsterdam UMC gekozen?

“Toen ik een jaar of 7 was, zag ik Kleine Baby’s, Grote Zorg, een televisieprogramma over vroeggeboren baby’s op de afdeling Neonatologie, en wist ik: dáár wil ik later werken. Met dat als einddoel ben ik aan de opleiding hbo-Verpleegkunde begonnen en heb ik stageplekken weten te bemachtigen waar ik zoveel mogelijk ervaring op kon doen met baby’s. Met mijn diploma en wat ervaring op zak besloot ik een mail te sturen naar de afdeling Neonatologie van Amsterdam UMC met de vraag of ik een dagje mocht meelopen. De klik was er meteen op die meeloopdag en nu zit ik zowaar op mijn droomplek.”

Welke kwaliteiten moet een verpleegkundige op de Intensive

Care Neonatologie (NICU) in elk geval hebben?
“Omdat je met zeer kleine baby’tjes werkt, is een fijne motoriek cruciaal in dit vak. Ook kun je niet zonder een flinke dosis betrokkenheid. Niet alleen betrokken zijn bij de kleine patiënten natuurlijk, maar ook zeker bij de ouders. Gedurende het gehele zorgproces is hun input van onschatbare waarde. Zij kennen hun kindje vaak het beste en zijn de meest constante factor in het zorgproces. Uiteraard moet je in dit vak ook stressbestendig zijn. Op de Intensive Care kan de zorg van minuut tot minuut veranderen en dan is het zaak om kalm te blijven. Ook moet je bereid zijn om jezelf te blijven ontwikkelen. Het is een dynamisch specialisme, de zorg is complex en intensief en wordt mede bepaald door technische ontwikkelingen en mogelijkheden. Interesse in techniek is daarom ook een must. We werken met een hoop geavanceerde apparaten en de technologische ontwikkelingen volgen elkaar razendsnel op. Kortom: een ongelooflijk veelzijdig vak. Dat maakt mijn werk ook zo mooi.”
Dat je baby's ziet opbloeien en dat jij daar een aandeel in hebt gehad

Amsterdam UMC werkt met kernkwaliteiten (S.P.I.T.S.) en kernwaarden (Z.I.N.). In welke van deze kwaliteiten/waarden herken je jezelf het meest en waarom? Kies er 1 uit.

“Dan ga ik absoluut voor samenwerken. Zonder samenwerking kan de NICU niet functioneren. Zo werk je nauw samen met verschillende disciplines als logopedie, maatschappelijk werk en fysiotherapie. Daarnaast is een goede samenwerking met de ouders cruciaal om goede zorg te kunnen verlenen. Subtiele veranderingen merken zij vaak als eerste op. En daarnaast zorgt de goede samenwerking binnen ons team voor de beste prestaties. Ons team is super divers. Van de ‘oude rotten’ in het vak met 10-tallen jaren ervaring tot de jongere generatie verpleegkundigen zoals ik. De ervaren professionals werpen zich hier op als mentor en zorgen ervoor dat ik me ontzettend snel ontwikkel. Daarnaast brengen de nieuwkomers soms weer frisse perspectieven en nieuwe ideeën mee. Een mooie mix dus van kennis, vaardigheden en perspectieven die de zorg absoluut ten goede komen.”

Hoe ziet je ideale zondagochtend eruit?

“De zondagochtenden waarop ik mijn wekker niet hoef te zetten, zijn natuurlijk favoriet. Heerlijk uitslapen en daarna uitgebreid ontbijten, dat vind ik echt een feestje. Ik woon om de hoek van Blend, een café in Haarlem waar ze aan all day breakfast doen. Dan krijg je een plateau met croissants, roerei, afbakbroodjes, kaas, boter, jam, yoghurt, vers fruit... Veel te veel eigenlijk, maar zo lekker. Boekje erbij en lekker lang tafelen. Heb ik toch dienst op zondagochtend, dan zet ik onderweg naar locatie AMC snoeihard de radio aan. Voor mij dé manier om mijn ochtendhumeur – ik ben helaas echt geen ochtendmens - van me af te schudden en er weer tegenaan te kunnen.”

Welk heersend misverstand moet nodig worden rechtgezet?

“Mensen denken vaak dat werken op de NICU heel erg zwaar is. Tuurlijk, het is weleens pittig en verdrietig maar het is vooral een ontzettend mooi vak. De bijzondere reis die je samen met die kleintjes en de ouders maakt. Dat je er kunt zijn voor mensen in een periode die zoveel impact heeft en zoveel onzekerheid met zich meebrengt. Dat je baby’s ziet opbloeien en dat jij daar een aandeel in hebt gehad. Ik zie het als een absoluut voorrecht om dit werk te kunnen doen.”