"Patiënten krijg je vaak op hun kwetsbaarst voor je lens. Ze geven zich soms letterlijk bloot." De rubriek Vers Bloed geeft nieuwe medewerkers een podium. Wat bracht ze naar Amsterdam UMC? Maar ook iets persoonlijker: wat is het beste advies dat ze ooit hebben gekregen? In 5 vragen leren we ze alvast een beetje kennen. Dit keer in de schijnwerpers: medisch fotograaf Carmel Drabbe.
“Een studie AI, een opleiding tot interieurontwerper, gewerkt als webdesigner, marketeer en zelfs als weddingplanner, als je zo naar mijn cv kijkt, zou je me hier misschien niet meteen verwachten. Ik heb ook nog een eigen bedrijfje, de bh-lijn Abraso. Op mijn 15e kreeg ik de diagnose borstkanker. Er volgden 5 operaties, met als resultaat een gezond lichaam, maar helaas ook 2 ongelijke borsten. Met mijn bedrijf verkoop ik nu inclusieve bh’s voor vrouwen zoals ik die om wat voor reden dan ook geen gangbare maat borsten hebben.”
“De productfoto’s op mijn site maak ik zelf. Om dat professioneel te kunnen doen, heb ik een fotografieopleiding gevolgd. Dat paste meteen zo goed bij me, dat ik me regelmatig afvroeg of ik daar misschien niet iets meer mee moest doen. En toen kwam die vacature ineens langs: medisch fotograaf gezocht. Ik wist niet eens dat dat vak bestond. Wat een waardevol beroep! Niet iets zo mooi mogelijk op de kiek zetten, maar iets fotograferen om patiënten en artsen te ondersteunen bij de behandeling en diagnose. En dit alles ook nog bij een academisch ziekenhuis, waar je geen mensen met een gebroken been fotografeert maar unieke gevallen voor je lens krijgt. Kinderen met een schisis bijvoorbeeld of de huidaandoening vitiligo maar ook trauma- en kankerpatiënten.”
“De foto’s die ik maak, gebruiken de artsen bijvoorbeeld ter voorbereiding op een medische ingreep of om na een operatie te kijken of het gewenste resultaat is bereikt. Het gaat vaak om pittige operaties met een langdurig herstelproces. Het is bijzonder om dat proces voor zowel de patiënt als de arts vast te leggen. Daarnaast maak ik foto’s ter ondersteuning van onderwijs en wetenschappelijk onderzoek, bijvoorbeeld voor publicaties. Je kunt hier met je foto’s echt iets positiefs bijdragen aan de gezondheidszorg.”
“Een medisch fotograaf moet sociaal, zorgzaam en empathisch zijn. Patiënten krijg je vaak op hun kwetsbaarst voor je lens. Ze geven zich soms letterlijk bloot. Dat is voor sommigen best even ongemakkelijk. Het is dan aan jou om een comfortabele en professionele sfeer te creëren, zodat patiënten zich een beetje kunnen ontspannen.”
“Je moet ook creatief zijn. Leuk, dat empathisch vermogen, maar als je een baby voor je lens krijgt, is het een kwestie van kunst- en vliegwerk om hun aandacht vast te houden of ze stil te laten liggen.”
“En uiteraard is technische kennis een must om bruikbare medische beelden te maken. Voor Dermatologie bijvoorbeeld, een afdeling waar we veel mee samenwerken, fotografeer ik vaak met een speciale camera met uv-licht om eventuele huidafwijkingen zo precies mogelijk in beeld te krijgen. Foto’s bijvoorbeeld van voor en na de ingreep van een melanoom moeten betrouwbaar zijn om het resultaat goed te kunnen beoordelen.”
“We werken ook veel met de afdelingen Plastische chirurgie, Kaakchirurgie, KNO en Mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie. Kinderen met brandwonden, patiënten met een gezichtsverlamming, oogafwijkingen... ik zie van alles voorbijkomen. De meeste foto’s maken we in de studio op locatie AMC maar soms fotograferen we ook in de operatiekamer. Een sterke maag kan dan ook een handige kwaliteit zijn.”
“Met alle 3 heb ik wel iets, maar ik herken mezelf het meest in de kernwaarde ‘nieuwsgierig’. Ik heb altijd een sterk verlangen gehad om nieuwe dingen te ontdekken en te leren. Van fotografie tot webdesign, van AI-expert tot weddingplanner, door mijn nieuwsgierigheid sta ik open voor nieuwe ervaringen. De waarom-fase is bij mij eigenlijk nooit gestopt. Iets wat me bij Amsterdam UMC ook weer goed van pas komt. Zo moet ik de komende tijd nog de nodige medische kennis opdoen om beter te weten wat ik precies fotografeer. Met als einddoel natuurlijk om de patiënten en artsen zo goed mogelijk te kunnen helpen. Daar ben ik met alle liefde een nieuwsgierig aagje voor.”
“Iedere zomer ga ik met mijn gehele familie en aanhang, zo’n 20 man, een week naar ons familiehuis in Frankrijk. Dat huis hebben mijn ouders in mijn geboortejaar gekocht. Het voelt echt als mijn 2e thuis. Als ik daar ben, omringd door fijne mensen, ben ik op mijn ideale vakantie. Lekker eten, een boek bij het zwembad, spelletjes, je kunt me niet gelukkiger maken. Vaste prik: een spelletje buskruit, een soort combinatie tussen voetbal en verstoppertje. Op een of andere manier wordt iedereen in onze familie dan zo ongelooflijk fanatiek dat er weleens benen zijn gebroken. Letterlijk. Good times!”
"‘If you’re the smartest person in the room, you are in the wrong room.' Ik geloof dat het belangrijk is om jezelf te omringen met mensen die meer kennis of ervaring hebben dan jij. Zodat je kunt blijven leren en groeien. Dit moedigt mij dan ook aan om regelmatig uit mijn comfortzone te stappen en mezelf in situaties te plaatsen waar ik wat kan opsteken van anderen. Nóg een reden waarom Amsterdam UMC zo goed bij me past.”