Vanavond heb ik transportdienst. Dit houdt in dat ik, tussen het normale werk door, weggeroepen kan worden om een baby met een intensieve zorgvraag op te halen bij een perifeer ziekenhuis in de regio. Deze zorg verlenen wij exclusief in de academische centra, waaronder het Amsterdam UMC.

Ik zorg vandaag voor twee, op dit moment, stabiele patiënten. Het is een bezige dienst met onder andere een opname en een overplaatsing van een jonge patiënt naar een ander ziekenhuis. Voor één van mijn patiënten ben ik al even opzoek naar het juiste materiaal om op de juiste manier een behandeling te kunnen starten. Emotioneel ook beladen, want deze jonge patiënt heeft een aandoening waarbij ik weet dat overlijden op korte termijn bijna zeker is. Bij zo’n casus staat ouder- en naaste familiebegeleiding en de comfort van de patiënt voorop.

Als mijn dienst bijna ten einde is, krijgt onze STIP verpleegkundige een oproep: er ligt in een ander ziekenhuis een baby die onze IC zorg nodig heeft! Ik moet me nu dus snel gaan omkleden, onze transportcouveuse met apparatuur gaan klaarzetten en moet snel schakelen naar een heel andere setting! Samen met mijn collega’s ga ik op pad.

Benauwd en onrustig

In het andere ziekenhuis treffen we op een heel klein kamertje een benauwde en onrustige baby aan. Ze wordt door twee verpleegkundigen getroost. Daarnaast staat een groot bed, waarop de ouders zitten. Ze kijken in spanning toe naar hun pasgeboren kindje en alles wat er gebeurt. We starten direct een overdracht en zorgen samen met de verpleegkundigen en artsen van het perifere ziekenhuis dat de patiënt stabiel genoeg is om met de ambulance naar ons ziekenhuis mee te komen. Voordat de baby helemaal geïnstalleerd en aangesloten is in onze transportcouveuse, geven we ouders nog even de tijd om even afscheid te nemen. Gelukkig maar voor kort, want moeder mag met de ambulance ook overgeplaatst worden naar ons ziekenhuis en vader rijdt mee.

Na een stabiele rit komen we allemaal aan op onze eigen afdeling. Inmiddels is de avonddienst overgenomen door de nachtdienst waardoor er dus een compleet ander team aan het werk is dan toen ik vertrok. Ook de nieuwste patiënt dragen we aan ze over. Nu kan ik dus naar huis en de dag achter me laten.

Een betrokken topteam

Onderweg naar huis ga ik in gedachten deze dienst nog even door. Het is weer een echte IC-dienst geweest met de bijbehorende onvoorspelbaarheid. Ook denk ik nog even terug aan de ouders van de jonge patiënt die zal komen te overlijden ergens de komende dagen, maar ook aan de ouders waarvan hun pasgeboren kind midden in de nacht met sirenes is overgeplaatst naar de IC in een ander ziekenhuis. Wat zal ook hen de komende dagen te wachten staan?

Ik kan niet anders dan afwachten en leg de antwoorden in de handen van mijn kundige collega’s. Want dat is waar élke patiënt op kan rekenen, hoe klein ook: er staat altijd een betrokken topteam klaar.

Wil jij net als Lisanne verpleegkundige worden op IC Neonatologie?

Heeft deze blog je geïnspireerd en wil jij net als Lisanne onderdeel worden van dit hechte team? Klik dan op deze link om direct naar de vacature te gaan in het team van Lisanne óf klik hier om naar de opleidingsvacature te gaan.

Bekijk de video voor verpleegkundige ic neonatologie